Een injectie voor geestelijke gezondheid
Op 25 juni keurde het parlement een budgetverhoging goed van 200 miljoen euro op jaarbasis, voor de geestelijke gezondheidszorg (GGZ).
“ Dit amendement wijst 67 miljoen euro extra (200 miljoen op jaarbasis) toe aan het Globaal Beheer van de Sociale Zekerheid die het dan volledig moet doorstorten naar het RIZIV. Binnen het RIZIV moeten deze middelen worden toegevoegd aan de bestaande middelen ter financiering van de geestelijke gezondheidszorg, onder meer de eerstelijnspsychologische functie, zodat door vakoverschrijdend overleg een accuraat en werkbaar terugbetaling- en zorgsysteem kan worden uitgewerkt, gericht op de noden van de zorggebruiker.”
Om dit te concretiseren belegde minister De Block op 7 september 2020 een vergadering met vertegenwoordigers van artsen, ziekenfondsen, ziekenhuiskoepels, psychologen en patiënten.
Het ASGB/kartel stelde volgende principes voor:
psychische zorg moet laagdrempelig zijn, geïntegreerd en bio-psycho-sociaal geïnspireerd.
Dat betekent in de eerste plaats betaalbaar, dichtbij en zonder lange wachttijd.
Wij opteren voor het bio-psycho-sociaal model. Dat impliceert dat de huisarts de centrale figuur is die bij een psychische klacht een eventuele somatische factor kan uitsluiten en voldoende vertrouwd is met de thuis- en werksituatie van de patiënt om ook sociale factoren in rekening te kunnen nemen. Hij/zij kan gericht doorverwijzen, hetzij naar psycholoog, hetzij naar psychiater of andere (ziekenhuis, mobiel team, enz..)
Psychologen werken best geïntegreerd in een regionaal netwerk. Samenwerking met andere zorgverleners is essentieel. Het overleg met o.m. huisarts, psychiater, mobiel team dient gehonoreerd te worden. Een aparte nomenclatuur (zoals reeds voor kinderpsychiaters bestaat) is noodzakelijk. E-health toegang zou al een stuk helpen.
De MOC van oncologie kan een goed model zijn bij complexe psychiatrische problematieken.
Naast de ambulante psychologische hulp is er ook versterking nodig van :
- de mobiele teams waar o.m. de medische functie in de verdrukking komt.
- De dagbehandeling die een intensieve behandeling toelaat zonder de hoge kostprijs van een hospitalisatie
- De evaluatie en opvang in het kader van gedwongen opname. Dit moet nu nog te vaak in een zijgang van de spoed gebeuren waar goede observatie en onderzoek niet mogelijk zijn.
- Meer liaisonpsychologen in de algemene ziekenhuizen. De conventies (oncologie, cardio, diabetes) omvatten een aantal psychologen . Andere diensten (systeemziekten, traumatologie) beschikken niet over deze zorg. Bovendien omvat het personeelskader van een PA AZ slechts 0,5 FTE voor 30 bedden. Wat niet in verhouding is tot de nood.
- De psychodiagnostische capaciteit buiten de psychiatrische ziekenhuizen en diensten. Deze is nu ambulant niet terugbetaald en wordt daardoor voor veel mensen onbereikbaar.